Kazimierz – krakowska dzielnica

Kazimierz

Kazimierz

Zwiedzając Kraków od strony wody z pewnością natkniecie się Państwo na dzielnicę Krakowa – Kazimierz. Warto przypomnieć, że do połowy XIX wieku Wisła płynęła dwoma korytami. Na wyspie, którą tworzyły dwie odnogi Wisły leżało osobne miasto: Kazimierz, założone przez Króla Kazimierza Wielkiego w połowie XIV wieku. Północno-wschodnia część Kazimierza, niewidoczna z Wisły była zamieszkiwana przez Żydów. Ludność tą, wg legendy sprowadziła Żydówka Esterka, w której zakochał się król Kazimierz. W XIX wieku po wielkiej powodzi, za czasów rządów prezydenta Krakowa Józefa Dietla, lewa odnoga Wisły ze względu na duże zamulenie została zasypana. Ulicę, która powstała po zasypaniu starego koryta Wisły nazwano na cześć prezydenta jego imieniem.

W 1241 roku Kraków napadli i spustoszyli Tatarzy. Domy w większości drewniane zostały przez nich spalone. Jedynie kamienne zabudowania kościoła św. Andrzeja oraz zabudowania Wawelu – siedziby książęcej – oparły się najazdowi.

Po kilkunastu latach w 1257 roku książę Bolesław Wstydliwy ogłosił Kraków “wolną strefą ekonomiczną”, chcąc zachęcić wszelkich inwestorów do zasiedlenia miasta. Zwolnienie z podatków, ustanowione przez Kazimierza Wielkiego prawa, wyjątkowo protekcyjne wobec Krakowa, przyczyniły się do licznych napływów  grup osadników, przede wszystkim Niemców a także Żydów do Krakowa, którzy zamieszkiwali Kazimierz. Dzisiejsza ulica św. Anny w Krakowie, zwana wtedy ulicą Żydowską, była siedzibą żydowskiej diaspory.

W ciągu kilkudziesięciu lat Kraków stał się największym i najsilniejszym miastem w tej części Europy, choć rozwój miasta ograniczały mury obronne. Na leżącej tuż pod murami miasta „wyspie Kazimierz” ulokowali się kupcy prowadzący konkurencyjny wobec miasta handel.

W ciągu kilkunastu lat na wyspie tej rozbudowała się osada, która w 1335 roku była tak duża, że król Kazimierz Wielki nadał jej prawa miejskie, a zarazem nazwę od swego imienia.

W ten sposób powstało miasto Kazimierz…

Z biegiem upływu lat Żydowski Kazimierz był światową stolicą Żydów. Działało tu wielu żydowskich intelektualistów. Powstały tu synagogi, szkoły żydowskie, drukarnie. Żydzi  zamieszkiwali także wiele podmiejskich osad, mieli własne rezydencje w okolicach Krakowa. Trzeba pamiętać, że czasy rozwoju miasta Krakowa były czasem rozwoju Żydów. Przed wybuchem II wojny światowej w Krakowie mieszkało ponad 64 tysiące Żydów, tj. ok. 25 % ogółu jego ludności. Do 1939 r. Żydzi stworzyli w mieście dobrze rozwiniętą infrastrukturę społeczną, służącą realizacji interesów i aspiracji mniejszości. Na Kazimierzu koncentrowało się wreszcie życie religijne krakowskich Żydów.

Pomimo różnych perypetii narodu żydowskiego znanych z historii, możemy dzisiaj spędzić wiele godzin na wędrówkach wśród ulic Kazimierza, odwiedzić synagogi ortodoksyjne (Stara, Remu, Wysoka, Izaaka, Poppera i Kupa), wypić kawę w małej restauracyjce.

Kazimierz można podziwiać z pokładu naszych jednostek podczas rejsu po Wiśle w Krakowie.