Kościół p.w. Bożego Ciała

Po prawej stronie za drzewami widać Kościół Bożego Ciała, którego 70-metrowa wieża widocznie wzbija się ponad wszystkie inne budowle na Kazimierzu. Od XIV wieku kościół był wielokrotnie przebudowywany, a jego wnętrze charakteryzuje się płynnym połączeniem gotyckiej architektury i barokowego wystroju. Niezapomniane wrażenie sprawia oryginalna ambona w kształcie łodzi unoszącej się na falach.

Pierwszy Kościół Bożego Ciała był wykonany z drewna. Budowę nowej, murowanej świątyni, rozpoczęto w 1385.

Z Kościołem wiąże się legenda, z której dowiadujemy się co skłoniło króla Kazimierza Wielkiego do budowy kościoła. Otóż podczas oktawy Bożego Ciała złodzieje ukradli z kolegiaty Wszystkich Świętych hostię wraz z monstrancją. Niedługo po tym, przekonali się, że monstrancja nie jest wykonana ze złota i dlatego porzucili ją na błotnistych szuwarach wsi Bawół. Opatrzność w sposób cudowny ukazała miejsce, w którym porzucony był Najświętszy Sakrament. Na pamiątkę tego wydarzenia w 1340 roku król Kazimierz III Wielki wybudował kościół ku czci Bożego Ciała.

24 stycznia 2005 roku Papież Jan Paweł II dekretem Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów   podniósł kościół do godności bazyliki mniejszej. Bazylika składa się z kościoła oraz z klasztoru kanoników fundowanego w 1405 roku. Przejście zewnętrzny krużganek usadowiony na arkadach łączy oba te budynki.

Obecnie do najpiękniejszych świątyń Krakowa z całą pewnością należy zaliczyć kościół Bożego Ciała. Tworzy ceglaną budowlę, harmonijną, ale zarazem smukłą i ozdobioną kamiennymi detalami. Niezwykle malowniczo przedstawia się strzeliste prezbiterium kościoła. Przy zachodniej fasadzie kościół Bożego Ciała posiada niemalże 70-cio metrową wieżę, w której umieszczone są cztery dzwony. Dodatkowo u szczytu fasady pomiędzy fialami i wąskimi wnękami wbudowane są kamienne tarcze herbowe. Herby Polski i Litwy, a także herby królewskie stanowią znaki opieki monarchy nad bazyliką. Warto również dodać iż pochowany jest tu św. Stanisław Kazimierczyk.